Nangadif?

Nangadif! (Hoe gaat het?)

DJAMARI! (Goed!!!!!)

Goed? Goed? Hééél goed!

Na een weekje vakantie zijn we er weer met frisse moed ingevlogen!
Toen we maandag op school aankwamen, zonk de moed wat in onze schoenen. We merkten dat er tijdens onze afwezigheid minder goed voor het schoolmateriaal was gezorgd. Een aantal potloden waren verdwenen, de alfabetslinger hing niet meer uit,
Maar dit gevoel was maar voor even, want we merkten dat de leerkrachten toch heel erg hun best gedaan hadden. Kebba had zijn tekenkunsten bovengehaald en heeft mooie prenten gemaakt en aan de muur gehangen. Het na schooltijd ophalen van de schriftjes, werd ook verder gezet. In de schriftjes zagen we trouwens dat er verder gewerkt is geweest aan het schrijven van de letters. Daar zijn we heel blij mee!
De andere vakken zijn wel weer gegeven volgens het oude stramien. Daar kunnen we op korte termijn echt niet veel aan veranderen. Op dit moment zijn we enorm blij met de kleine dingen die Kebba van onze manier van lesgeven heeft overgenomen en hopelijk krijgen we op lange termijn die voor-en nazegtraditie eruit. Met we bedoel ik niet enkel wij en de mensen van Picca, maar ook toekomstige vrijwilligers of studenten die de volgende jaren hun steentje willen bijdragen.

De peptalk van Vincent heeft ons ook een ferme duw in de rug gegeven. Als buitenstaander kon hij veel beter oordelen over de dingen die we hier doen. Hij heeft herhaaldelijk benadrukt dat we trots mogen zijn op onszelf voor wat we hier allemaal doen en al verwezenlijkt hebben.

Waar hebben we deze week vooral rond gewerkt?
In wiskunde werd er verder geoefend op het kloklezen. We zorgden voor heel wat variatie in de werkvormen, met als gevolg dat vrijdag bijna alle leerlingen perfect het uur en het half uur konden lezen op een analoge klok.
In Engels probeerden we wat extra aandacht te schenken aan het analyseren en synthetiseren van de woorden. We wilden dit doen omdat de leerlingen alle woorden onthouden als globaalwoorden en dus nieuwe woorden niet kunnen lezen door gekende letters samen te plakken als een woord. Eigenlijk is het wel normaal dat de leerlingen daar moeite mee hebben omdat ze de letters spellen in het engels alfabet dat helemaal niet klankzuiver is! Ze zeggen dus: Die, ow, gee in plaats van het klankzuivere d – o – g om 'dog' te spellen.

Wat we al veel eerder van plan waren, maar nog altijd niet gedaan hebben, is het bekijken van het andere materiaal dat nog op de school aanwezig is. Als we daar een zicht op gekregen hebben, dan kunnen we verdere aankopen plannen.

Gisteren hebben we afscheid moeten nemen van Vincent. Op school en in onze vriendenkring is hij ondertussen ook erg graag gezien en beter bekend als 'Mister Vincent', 'Happy man', 'Wincent', 'Priesto', 'Kebba' of 'Cityboy'. Naar aanleiding van zijn vertrek zijn alle leerkrachten en leerlingen samengekomen in 1 lokaal om hem het allerbeste toe te wensen. Dat deden ze in de vorm van het zingen van liederen en gebeden. We waren allemaal erg ontroerd en al vlug kwamen de traantjes!

Ziezo, we zijn weer rond voor deze week.

Tot volgende week voor een nieuw verslagje van (alweer inderdaad) de to-maatjes!