Piep hoi!!
De tijd gaat snel, heeeel snel! We zijn weeral een weekje verder…
Op maandag gingen we naar Banjul voor independence day. Daar was er een hele grote optocht. Er kwamen heel veel mensen kijken en ook de president was er aanwezig. We hebben hem dus kunnen zien!!! Wonder boven wonder hebben we er ook Lise en Eva ontmoet (medestudenten die ook in Gambia lesgeven!) We wisselden gegevens uit en zullen in de loop van volgende week eens afspreken.
Op dinsdag was er ook geen school en dus sliepen we lang uit en genoten we van een namiddagje strand.
Op woensdag waren onze batterijen terug helemaal opgeladen om les te geven.
In wiskunde leerden we hen tellen met sprongen op de getallenas: 2, 4, 6, 8, … of 5,10,15, …
In het begin was dit helemaal niet gemakkelijk. Op het einde van de week begonnen ze het wel goed te kunnen. We leerden hen ook kloklezen. Voorlopig kunnen ze al elk uur lezen en elk halfuur. Het is helemaal niet evident om het uit te leggen met eenvoudige engelse woorden zodat ze het begrijpen. Toch zijn we tevreden over deze week.
In engels oefenden we de hele week op het herhalen van alle woordenschat en het schrijven van de letters van het alfabet. Dit was meer dan nodig en we zien de kinderen enorme evoluties maken op motorisch vlak. Het is maar door veeeeel te oefenen dat het lukt en de evoluties die we nu beginnen te zien, geven ons een duwtje in de rug.
Op school proberen we er ook meer structuur in de krijgen. Ze luisteren al veel beter naar ons. Ze hebben respect voor ons en zien ons heeeeel graag. (En wij hen ook natuurlijk). We oefenden opnieuw op het lopen per 2 (handjes geven). Je zou het verschil eens moeten zien bij in het begin! Vroeger was het vergelijkbaar met een bende wilde dieren die losgelaten werd en nu hebben we één nette rij die zich kan beheersen. We mogen trots zijn op onszelf! Ook de spelletjes die we op het voetbalveld deden vinden de kinderen fantastisch. Je zou hen eens moeten zien opgaan in hun spel. Als ze winnen met hun groep, gaan ze helemaal uit hun dak. Echte competitiebeesten!
Volgende week gaan we niet naar school omdat we graag wat meer van Gambia willen zien. Als je elke dag naar school moet tot 1u, heb je daar niet zoveel tijd voor om op verschillende plaatsen te geraken en iets gezien te hebben.
Vincent (vriend van Annelies) is intussen ook goed en wel aangekomen in Gambia en hij blijft hier 2 weken.
Eigenlijk hebben we niet superveel meer te vertellen over deze week. We schrikken er zelf van dat de week weeral voorbij is. Het gaat veel te snel! Maar we genieten met volle teugen, van elk moment! En nee, sorry …, we willen nog steeds niet naar huis! J
Lieve groetjes en tot volgende week!
Hanne en Liesje
zondag 24 februari 2008
woensdag 20 februari 2008
Hoi iedereen!
Wat gaat de tijd razendsnel, want hier zijn we weer met een wekelijks verslagje.
Na een leuk en relaxed weekend, zijn we maandag weer van start gegaan met een nieuwe lesweek.
Veel kunnen we niet vertellen over de inhoud van de lessen, want die was gelijklopend met vorige week. Wel hebben we de screening afgewerkt en de leerlingen voor wiskunde in groepjes van hetzelfde niveau ingedeeld. Het zijn 15 groepjes in totaal! We hebben dit besproken met Kebba, de schoolmaster, en hij is bereid om ook enkele groepjes voor zijn rekening te nemen.
Ook op schrijfmotorisch vlak zijn alle leerlingen nu gescreend. Deze week zijn we zelfs al begonnen met het individueel begeleiden van leerlingen. Dit tijdens de voorziene uurtjes 'Revision' of tijdens andere lessen.
We hebben ook in de andere klassen een getallenrups geschilderd. De leerlingen vinden dit enorm leuk!
De leerkrachten en de leerlingen waren niet de enige deze week die heel bedrijvig waren. Ze zijn deze week namelijk weer verder gegaan met de bouw van de bovenverdieping van de school.
Volgende week is maar een korte lesweek aangezien het maandag de dag van de onafhankelijkheid is.Daardoor is er maandag èn dinsdag geen les. Het belooft alleszins een feestelijke bedoening te worden. We zijn benieuwd!
We beseften deze week dat we een derde van ons verblijf hier achter de rug hebben! Na een maand zijn we echt enorm gehecht geworden aan de leerlingen van de school en de leerlingen aan ons. Als we ze na schooltijd tegenkomen, roepen ze van mijlenver onze namen. We weten nu al dat we het erg moeilijk zullen hebben bij het afscheid. Het zijn echt deugnieten, maar toch zo'n lieverdjes.
Hoe moeilijk hun namen ook zijn en hoe goed de leerlingen ook op elkaar gelijken, we beginnen ze al goed te kennen bij naam èn voornaam. Wat niet evident is als je namen hebt als: Sainabere Jallow, Modoulamin Faye, Kaddijatou Secka, Omar Serra Njie,...
Je had hun gezichtjes moeten zien toen we de eerste keer hun namen (totaal verkeerd uitgesproken :)) afriepen bij het uitdelen van hun nieuwe schriftjes!
En wat is een 'gambian experience' zonder het leren spelen van djembé?
Deze week hebben we privélessen gekregen van een vriend afkomstig uit Guinea. Zij naam is Foté. Hij speelt in een drumgroepje, hetzelfde groepje dat we al een paar keer aan het werk gezien hebben.
Eerst werden we uitgenodigd bij zijn familie en nadien heeft hij ons enkele basisritmes aangeleerd.
Doordat Foté afkomstig is van Guinea kan hij niet zo goed engels praten, maar wel frans. We moeten hier dus geregeld een taalswitch maken, wat soms voor hilarische momenten zorgt.
Onze hersentjes laten het soms compleet afweten.
Verder zijn we deze week ook weer veel naar het strand geweest om er te genieten van een zalig zonnebad (al heeft de zon het deze week een beetje laten afweten), een frisse duik, gambiaanse drankjes en het gezelschap.
Nog een korte lesweek en dan nemen wij een weekje vakantie. Dan hopen we wat meer van de streek te zien. Vrijdag komt Vincent ons voor 2 weken vergezellen, dus dit wordt super!
Lieve mensen! We missen jullie enorm...maar... we willen nog niet naar huis hoor!
Tot volgende week.
Dikke knuffel
Lisa en Haddy (onze gambiaanse namen)
Wat gaat de tijd razendsnel, want hier zijn we weer met een wekelijks verslagje.
Na een leuk en relaxed weekend, zijn we maandag weer van start gegaan met een nieuwe lesweek.
Veel kunnen we niet vertellen over de inhoud van de lessen, want die was gelijklopend met vorige week. Wel hebben we de screening afgewerkt en de leerlingen voor wiskunde in groepjes van hetzelfde niveau ingedeeld. Het zijn 15 groepjes in totaal! We hebben dit besproken met Kebba, de schoolmaster, en hij is bereid om ook enkele groepjes voor zijn rekening te nemen.
Ook op schrijfmotorisch vlak zijn alle leerlingen nu gescreend. Deze week zijn we zelfs al begonnen met het individueel begeleiden van leerlingen. Dit tijdens de voorziene uurtjes 'Revision' of tijdens andere lessen.
We hebben ook in de andere klassen een getallenrups geschilderd. De leerlingen vinden dit enorm leuk!
De leerkrachten en de leerlingen waren niet de enige deze week die heel bedrijvig waren. Ze zijn deze week namelijk weer verder gegaan met de bouw van de bovenverdieping van de school.
Volgende week is maar een korte lesweek aangezien het maandag de dag van de onafhankelijkheid is.Daardoor is er maandag èn dinsdag geen les. Het belooft alleszins een feestelijke bedoening te worden. We zijn benieuwd!
We beseften deze week dat we een derde van ons verblijf hier achter de rug hebben! Na een maand zijn we echt enorm gehecht geworden aan de leerlingen van de school en de leerlingen aan ons. Als we ze na schooltijd tegenkomen, roepen ze van mijlenver onze namen. We weten nu al dat we het erg moeilijk zullen hebben bij het afscheid. Het zijn echt deugnieten, maar toch zo'n lieverdjes.
Hoe moeilijk hun namen ook zijn en hoe goed de leerlingen ook op elkaar gelijken, we beginnen ze al goed te kennen bij naam èn voornaam. Wat niet evident is als je namen hebt als: Sainabere Jallow, Modoulamin Faye, Kaddijatou Secka, Omar Serra Njie,...
Je had hun gezichtjes moeten zien toen we de eerste keer hun namen (totaal verkeerd uitgesproken :)) afriepen bij het uitdelen van hun nieuwe schriftjes!
En wat is een 'gambian experience' zonder het leren spelen van djembé?
Deze week hebben we privélessen gekregen van een vriend afkomstig uit Guinea. Zij naam is Foté. Hij speelt in een drumgroepje, hetzelfde groepje dat we al een paar keer aan het werk gezien hebben.
Eerst werden we uitgenodigd bij zijn familie en nadien heeft hij ons enkele basisritmes aangeleerd.
Doordat Foté afkomstig is van Guinea kan hij niet zo goed engels praten, maar wel frans. We moeten hier dus geregeld een taalswitch maken, wat soms voor hilarische momenten zorgt.
Onze hersentjes laten het soms compleet afweten.
Verder zijn we deze week ook weer veel naar het strand geweest om er te genieten van een zalig zonnebad (al heeft de zon het deze week een beetje laten afweten), een frisse duik, gambiaanse drankjes en het gezelschap.
Nog een korte lesweek en dan nemen wij een weekje vakantie. Dan hopen we wat meer van de streek te zien. Vrijdag komt Vincent ons voor 2 weken vergezellen, dus dit wordt super!
Lieve mensen! We missen jullie enorm...maar... we willen nog niet naar huis hoor!
Tot volgende week.
Dikke knuffel
Lisa en Haddy (onze gambiaanse namen)
maandag 11 februari 2008
Abonneren op:
Posts (Atom)
