maandag 11 februari 2008

Geen zin om terug te komen

Helloooo!

We are very fine! We are already in the Gambia for more then 3 weeks… unbelievable!! We talk like real English people and we behave like real Gambians …

Uit medelijden voor degene die niet zo vlot engels kunnen als wij tegenwoordig kunnen, zullen we de rest maar in het Nederlands typen J
We kunnen er met ons hoofdje echt niet bij dat we hier al langer dan 3 weken zijn… Dat is al bijna één van de 3 maanden!!!! We willen hier echt nog niet weg!!
Elke morgen als we wakker worden, realiseren we ons maar al te goed dat dit onze droom is en we zullen hem nog heeeeel lang koesteren… Daar zijn we heel veel mensen dankbaar voor: onze ouders (voor de steun, financiële hulp, …), KHBO (voor hun goedkeuring), Tine en Omar (de stichters van de Picca school in Kerr Sering) en nog vele andere mensen. Afrika is zooooo mooi, zooo anders, … als je er niet geweest bent, sorry, maar dan mis je echt iets!
We proberen in onze verslagen zo goed mogelijk alles te vertellen en onze foto’s (intussen meer dan 500 kiekjes) laten heel veel zien en maken heel veel duidelijk. Maar wat we met eigen ogen zien en wat dat in ons hartje teweegbrengt… dat kan je nog niet met 1 miljoen woorden uitleggen.

Deze week voelden we een grote verbetering in het schooltje. We hebben met 150 euro van het verzamelde geld, materiaal voor de school gekocht (zie verslag vorige week).
Deze week konden we daar de vruchten van plukken. Iedereen heeft een eigen schriftje met zijn naam op. Iedereen heeft een potlood. Op het einde van elke dag worden alle schriftjes en potloden opgehaald. Het is een verademing om te zien dat iedereen eindelijk zelfstandig kan werken zonder dat we duizend keer moeten aanhoren: ‘No pencil!!’ ‘No book!!’ …

Tijdens Engels zijn we begonnen met het schrijven van de letters van het alfabet. Dit klinkt eenvoudig maar er is nog veel werk aan de winkel. Ook hier is er een groot niveauverschil!
Sommige kinderen zijn zelfs nog niet in staat om te kopiëren wat er op het bord staat.
We zijn deze week ook gestart met communicatieve oefeningen. In het begin ging dat heel moeizaam. We konden zien dat ze dit hier niet gewoon zijn. Op het einde van de week lukte alles al veel beter en konden de leerlingen een dialoogje spelen dat plaatsvond ‘op de markt’.
We zijn van plan om verder in thema’s te werken met de woordenschat en hen verder communicatief te laten ontplooien.
Op het einde van de week deden we ook pictionnary met alle geleerde engelse woorden. De kinderen vonden dit superleuk en ze waren dan ook heel enthousiast. Bovendien zagen we dat de woorden parate kennis geworden zijn. Dat geeft een zalig gevoel!

Tijdens wiskunde oefenden we op het begrip ‘tussen’. We gaven oefeningen als 6 < . <>, <, = (wat we vorige week aanbrachten).
Het begrip ‘tussen’ was voor de leerlingen in het begin bijzonder moeilijk. Ze hebben geen idee van de opeenvolging van nummers. Om hierop in te spelen, schilderden we de rups (met nummers van 1 tot 20) op de achterste muur van de klas. (zie foto’s) Deze getallenas gaf de kinderen het inzicht dat ontbrak. Op het einde van de week merkten we -tot onze grote vreugde- dat vele kinderen de leerstof onder de knie hadden.

Toch merken we -dit keer tot onze grote frustratie- dat er dringend iets moet gedaan worden aan het grote niveauverschil. We begonnen deze week met een screening op wiskundig en motorisch vlak. Onze bedoeling is om kinderen in groepjes van 4 uit de klas te halen om hen bij te schaven op een bepaald vlak. De screening helpt ons om kinderen met dezelfde problemen samen te kunnen nemen zodat we uitvoerig kunnen werken aan een bepaald tekort.

Wat onze vrije tijd betreft, ziet alles er nog altijd hetzelfde uit: bezoekjes aan het strand, bezoekjes van en aan vrienden (en geloof ons: dat zijn er heeeel wat J), gambiaans leren koken en bovenal genieten van onze droom hier… This is Africa: relaaaax!! (Dat zeggen ze ons elke dag wel eens ....)

Tijdens één van onze momentjes waarin we aan België dachten, realiseerden we ons dat jullie net krokusvakantie achter de rug hebben… en wij hier maar werken!! J
Maar … nog 2 weekjes lesgeven en we mogen ook een weekje genieten van een zalige, warme, gambiaanse vakantie. (Waarvan we al heel wat voorsmaakjes geproefd hebben tijdens namiddagen, weekends… J jaja, word maar jaloers!)

Om af te sluiten willen we graag nog eens vermelden dat België deze week toch niet zo veraf was. We brachten België binnen in onze eigen keuken… heerlijke Belgische frietjes (weliswaar met gambiaanse patatten) en ‘ne goeie klak mayonaise’… heeeeerlijk!!

Nog steeds zonnige groetjes van 2 beste maatjes!! (Hoewel we momenteel misschien beter zeggen to-maatjes… want de zon deed zijn werk….)

We missen jullie!!!!!!!

Kisses, Honey and Lies (zo noemen ze ons hier ....)

Geen opmerkingen: